144
Toros Terminali
Toros Gübre, Doğu Akdeniz bölgesinin
zaman içinde ulaştırma hizmetleri bakı-
mından stratejik bir öneme sahip olacağı
öngörüsüyle, en başından beri gübre üre-
timi dışında başka alanlarda da hizmet
verebilecek bir şekilde dizayn edilmişti.
Türkiye’deki diğer gübre fabrikalarından
farklı olarak Toros’un torbalama tesisleri
tesisin üretiminden daha büyük bir kapa-
siteye sahipti ve fason olarak üçüncü şa-
hıslara da hizmet vermekteydi. Fabrikanın
denize uzanan iskelesi ise, küçük bir ter-
minal olarak, gübre dışında likit kimyasal
ürünlerin boşaltılmasına ve depolanması-
na uygun şekilde tasarlanmıştı. Bu termi-
nalin işletmesi için Hollandalı bir firma ile
ön görüşmeler gerçekleştirilmiş, iş ortaklık
aşamasına kadar getirilmişti.
Ancak aynı yıllarda Irak’ta baş gösteren
ekonomik kriz, yarattığı ilginç bir fırsat
sayesinde yapılan planların bir anda yön
değiştirmesine yol açtı. Irak hükümeti, bu
ülkede iş yapan Türk müteahhitlerinin pa-
rasını nakit olarak ödeyemediği için borç-
larına karşılık petrol vermeyi önermişti.
Türk müteahhitler bu öneriyi kabul etmek
zorunda kalmışlardı, ancak alacakları pet-
rolü ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Toros
yönetimi, bu müteahhitlere petrollerini
depolayabilecekleri tanklar yapıp kirala-
mayı önerdi. Bu düşünce çok hızlı bir şe-
kilde hayata geçirildi ve 1984 yılının ilk
aylarında fabrika sahası içinde çok sayıda
petrol tankı inşa edildi. Bu tanklar ilerle-
yen günlerde karayoluyla gelen petrolün
tankerlere aktarılmasında da kullanıldı.
Toros, bu şekilde günümüzde de önemli
gelir kalemlerinden biri olmayı sürdüren
petrol terminalciliği işine girmiş oldu.
Aynı günlerde Toros Gübre, Irak’ın kükürt
ihracatı için de bir çıkış noktası haline gel-
di. Kükürt kolay yanabilen bir madde ol-
duğundan, yörenin kızgın güneşi hemen
tutuşmasına yol açabiliyordu. Bölgede,
buna karşı koruma önlemlerini alabilecek
imkânlara sahip tek kuruluş Toros Güb-
re olduğundan, 1983 ortasından itibaren
Irak’tan gelen kükürt buraya boşaltılmaya
başlamıştı. Fabrikanın girişi sapsarı kü-
kürt tepeleriyle kaplanmıştı. Çalışan işçiler
yüzlerine maske takıyorlardı. Gazetelerde
yer alan haberlere göre Basra Körfezi’nden
yılda 400 bin ton kükürt ihraç eden Irak’ın,
bundan böyle İskenderun yolunu kullan-
ması bekleniyordu. Toros Gübre, uzun sü-
redir kurulması düşünülen ve çalışmaları
sürdürülen serbest bölgelerin adeta küçük
bir örneğini kurmuş durumdaydı. Gübre
üretmek amacıyla kurulmuş olan fabrika,
mütevazı limanından transit faaliyetlerine
yardımcı olmaya çalışıyordu.
12
Toros Gübre’nin sunduğu terminal hiz-
metlerinin gün geçtikçe daha fazla talep
görmeye başlaması, kısa zaman sonra hem
iskelenin, hem de 70 bin tonluk tank çiftli-
ğinin ihtiyacı karşılayamaz hale gelmesine
neden olmuştu. Bu nedenle 1986 yılındaki
genişletme çalışmaları sırasında terminal
hizmetlerinin toplam depolama kapasite-
si 210 bin tona yükseltildi. Bundan bir yıl
sonra devreye sokulan 2. Tevsi projesi ile
de aynı anda toplam 180 bin DWT’lik 5
adet geminin bağlanıp yük boşaltabildiği
ikinci bir iskele inşa edildi. Ayrıca toplam
depolama kapasitesi 350 bin tona çıkarıl-
dı. Türkiye’nin en büyük dökme kuru yük
limanı haline gelen Toros Terminal, 1990
Haziran’ında hizmete açıldı.
Tahıldan petrole, yemeklik yağdan çimen-
toya, klinkerden ponzataşına, kömürden
pirince her türlü yüke hizmet verebilen ve
Doğu Akdeniz’in en büyük limanı olan To-
ros Terminali, bugün 1 milyon metrekare-
lik bir alana yayılmış bulunuyor. Hem katı,
hem likit olarak yıllık kapasitesi 5 milyon
tona yakın olan terminal, tek başına İs-
kenderun limanından daha fazla iş yapı-
yor. Toros’un gübre dışındaki en önemli
çalışma alanlarından biri olan terminal
işletmeciliğinin, önümüzdeki yıllarda ek
tesisler yoluyla daha da geliştirilmesi plan-
lanıyor.