Yaslanmadan Buyumek

205

Otoyol şantiyemizi kurmuştuk, ama fazla

bir faaliyet de gösteremiyorduk. Bir faa-

liyet olsun diye, nereden başlayabilirsek,

sorunsuz yerleri parça parça yapmaya

başlamıştık. Ben o aralarda haftanın en

az 2-3 günü Adana’ya gidip geliyordum,

çünkü Tekfen’in elindeki en büyük iş oydu.

Ayrıca ilişkileri düzenlemek gerekiyordu,

çünkü işin başında taşlar yerine oturma-

dığı için her kafadan bir ses çıkıyordu.

Müşavir kendi erkini iddia etmek istiyor,

Ankara bir şey diyor, yerel yönetim başka

bir şey diyordu. Bu sırada bir gün Adana

valiliğine Turgut Özal’ın geleceği söylen-

di. Bölgenin problemleri hakkında ken-

disine brifing verilecekti. Turgut Bey’i ilk

defa Kuveyt’e geldiği zaman tanımıştım.

Vilayette büyük bir kuyruk olmuş, herkes

problemini anlatıyordu. Sırada karayol-

cular da vardı. Biz müteahhit olarak son-

daydık. Sıra Karayolları bölge müdürüne

geldi; ittire ittire biz de kapının ağzına

kadar ilerledik. Bölge müdürü anlatma-

ya başladı, konuşuyor. Özal kesti sözünü,

“Dur bir dakika, siz hâlâ karayolcu gibi

düşünüyorsunuz” dedi. “Bir kere karayol-

larının otoyolda ne işi var, müteahhiti yok

mu bu işin?” dedi. “Buradayız” dedim ben.

Necati Bey’i görünce “Oo, Necati Bey, bu-

yurun” dedi, kalktı elini sıktı. Necati Bey

iki üç cümle sarf etti, “Murat sen devam

et” dedi. Projede çok yanlış taraf vardı;

mesela yol üç şerit ile başlıyor, Adana’ya

girerken iki şeride iniyordu. Neresinden

arsus-Adana-Gaziantep Oto-

yolu, Türkiye’de okullarda ders

olarak okutulacak bir yoldur.

Coğrafya derslerinde okutulan bir

fay, köprünün göbeğinden geçer.

O köprü, Türkiye’de yeni bir sis-

temle, 8,7 şiddetindeki depreme

dayanacak şekilde dizayn edildi.

Ama Erhan Bey “TAG Otoyolu

bizim terbiyemizi bozdu. Çok para

geliyordu, çok büyük hak edişler

yapılıyordu. Onun için, kontrol,

düzen iyi olmuyordu” der. Doğru,

ama bir uçtan diğer uca 300 kilo-

metrelik şantiyede nereyi kontrol

edeceksiniz? 12 bin kişi çalışıyor-

du; bir ayda 55 milyon dolar hak

ediş gerçekleşiyordu; 110 milyon

metreküp kazı yapıldı; 2 milyon

metreküp beton döküldü. Böyle

rakamlar söz konusuydu. Dolayı-

sıyla, bence o başarılı bir projedir.

Ümit Özdemir

Tarsus-Adana-Gaziantep Otoyolu, Türkiye’de

okullarda ders olarak okutulacak bir yoldur.

bakarsan bak yanlış! Ben projeyi anlat-

maktansa, yanlış tarafları anlatmaya

başladım. Karayolları müdürü bakıyo-

rum kızardı bozardı. Özal döndü dedi ki,

“Çok doğru söylüyor bu arkadaş! Ben size

otoyolcu olmayı öğretemedim. Otoyol bir

milletin tarihinde bir defa yapılır. Hata-

nın düzeltme imkânı yoktur. Bak, İzmit’le

İstanbul arasında koca viyadükleri yaptı-

lar, o viyadüklerin üzerine iki şerit koydu-

lar, şimdi o viyadüklerin üzerine üç şeridi

nasıl koyacaksınız? Böyle şey olmaz! Der-

hal bir otoyol dairesi kurulması lazım.”

Sonra döndü, “Evladım, sen yanlış anla-

ma, senin kabahatin değil” dedi Karayol-

ları müdürüne. Bana da dedi ki, “İki şerit

gördüğünüz her yer üç şerit, üç şerit gör-

düğünüz her yer dört şerit olacak.” Böyle-

ce proje birdenbire orada ikiye katlandı.

Bu değişiklik, birçok başka değişikliği de

yanında getirecekti. Yapılacak işin nere-

deyse iki katına çıkması projenin keşif be-

delinin de katlanmasına yol açacak, ayrıca

yolun planlanan güzergâhı sayısız kez re-

vizyona uğrayacaktı. İlk başta dağın kena-

rını takip etmesi düşünülen yolların daha

sonra tünel ve viyadüklerden geçirilmesine

karar verilmesiyle, projeye 5.232 m uzun-

luğunda 14 viyadük ve 5.352 m uzunluğun-

da 5 çift tünel eklenmesi gündeme gele-

cekti. Hemen tamamı aktif fay hatlarının

üzerinde bulunduğu için özel tekniklerle

inşa edilen bu viyadüklerden özellikle iki

eşif bedeli 360 milyon dolar

olarak belirlenen TAG Otoyolu

projesinin Başbakan Turgut

Özal’ın kararıyla genişletilmesi ve

ek tünel-viyadüklerle donatılacak

şekilde revize edilmesi, söz konu-

su projenin 1,8 milyar doları aşma-

sıyla sonuçlanacaktı.

Solda, Tekfen’in ortaklarından

Necati Akçağlılar (ortada) ve Fey-

yaz Berker (sağda) Turgut Özal’la

birlikte.