Topraga Dusen Bereket

129

de elektrik ve buhar üretmek üzere

birleşik elektrik-ısı (kojenerasyon)

santrali projelerini hayata geçir-

mekti. Her biri 4.736 MW kapasiteli

iki gaz türbin jeneratörünün devre-

ye alınmasıyla hem tesislerin elekt-

rik kesintilerinden ve voltaj dalga-

lanmalarından meydana gelen arı-

zalardan zarar görmemesi sağlana-

cak, hem de türbinlerden elde edi-

len yüksek basınçlı buhar ve sıcak

egzoz gazlarının fabrikalarda kul-

lanılmasıyla ciddi enerji tasarrufu

elde edilecekti.

Söz konusu türbinler 1 Eylül 1999

tarihinde tamamlanarak üretime

başladı. Yaklaşık 10 milyon dolar

harcanarak kurulan tesisler, yılda

67 milyon kWh elektrik üretiyor ve

gübre tesislerinin yanı sıra TAYSEB

ve Toros Terminali’nin de enerji ih-

tiyacını karşılıyordu.

Toros Ener-

ji, ekonomik olduğu takdirde böl-

gedeki diğer tüketicilere de satış ya-

pabilecek potansiyele sahipti. Şirke-

tin Ceyhan’daki tesisi, Türkiye Ko-

jenerasyon Derneği’nin 2002 yılın-

da düzenlemiş olduğu “En Başarılı

Kojenerasyon Tesisi Yarışması”nda

ikincilik kazanmıştı.

Tesisler, daha

sonraki yıllarda değişen enerji üre-

timi politikaları ve artan maliyetler

nedeniyle üretime ara verecek ve

Toros Enerji 2008 yılında alınan bir

kararla Toros Tarım’la birleşecekti.

Akaryakıt Ticareti ve Otoyol

Tesisleri

Toros Gübre’nin tarım dışı yatırım-

larından bir diğeri de, faaliyetleri ile

doğrudan ilgili olmayan, ancak ta-

mamlayıcı bir iş alanı olarak başla-

yarak gelişen akaryakıt ticareti ile

otoyol tesisleri işletmeciliğiydi. Bu

işin kökleri, Ceyhan fabrikasının

kurulduğu yıllara uzanıyordu. O dö-

nemde tesisin çevresinde hiç akar-

yakıt istasyonu olmadığından, gelip

giden kamyonların akaryakıt ikmali

yapabilmeleri ve kamyoncuların çay

kahve içip biraz istirahat edebilme-

leri için fabrikanın karşısındaki bir

arazide bir akaryakıt istasyonu, park

sahası ve kafeterya açılmıştı.

Bunun ardından, öncelikle Tekfen

İnşaat’ın bölgedeki şantiyelerinin

ihtiyacını karşılamak üzere toptan

akaryakıt ve madeni yağ işine baş-

lanmış, daha sonra bu hizmet böl-

gedeki diğer kuruluşları da kapsa-

yacak şekilde genişletilmişti. Ay-

rıca 1990’lı yıllarda Tarsus-Adana-

Gaziantep (TAG) Otoyolu’nun Tek-

fen Grubu tarafından yapılması üze-

rine Necati Akçağlılar, büyük emek

verdikleri otoyol üzerinde bir izle-

rinin kalması düşüncesiyle, Adana-

Ceyhan bölgesindeki beş adet akar-

yakıt istasyonu ile mola tesislerinin

işletmeciliğinin de grup bünyesinde

yapılmasını arzu etmişti.

Kurulduğu yıllarda Tekfen bünye-

sindeki Teknik Servis ve Ticaret

A.Ş.’ye (TST) bağlı olarak yürütü-

len ve daha sonra Toros bünyesine

alınan bu faaliyetler, BP akaryakıt-

madeni yağ bayiliği ile Mobil ve

Shell madeni yağ bayilikleri yoluyla

yürütülmekteydi. Şirketin beş akar-

yakıt istasyonundan biri Ceyhan’da

üretim tesislerinin yakınında, diğer

ikisi Adana-Gaziantep otoyolunun

68. kilometresindeki mola tesisle-

rinde ve diğer ikisi Adana-Gaziantep

otoyolunun 85. kilometresindeki

TIR denetleme tesisleri bünyesinde

faaliyet göstermekteydi. Ayrıca her

iki tesis bünyesinde sürücülerin ko-

naklama yapabilecekleri moteller ve

restoranlar bulunmaktaydı.

1999 yılında Toros Enerji

Elektrik Üretimi Otoprodüktör

Grubu bünyesinde kurulan

kojenerasyon santralleri,

öncelikle Mersin ve Ceyhan

üretim tesislerinin elektrik

gereksinimini şebekeden

bağımsız olarak karşılamayı

amaçlıyordu (solda).

Toros’un tarım dışı faaliyetleri

arasında Adana-Ceyhan

bölgesinde yer alan beş adet

akaryakıt istasyonu ile mola

tesisleri de bulunuyor (üstte).