Previous Page  26 / 44 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 26 / 44 Next Page
Page Background

26

DOSYA

Selahattin Yavlak (solda), Mahmut Oklap (sağda)

g

SİNAN EROL (PROJE ŞEFİ)

“Derslerde okutulan birçok şeyin ne olduğunu burada öğrendik”

Çukurova Üniversitesi Makine Mühendisliği Bölümü mezunu

olan Sinan Erol, Toros Tarım Mersin Üretim Tesisi’nde ilk olarak

2008 yılında Bakım Mühendisi olarak çalışmaya başlamış. Baba-

sının işi dolayısıyla İstanbul’dan Adana’ya taşınan ve artık kendi

işi nedeniyle de eşiyle beraber Mersin’de yaşayan Erol, son bir

buçuk yıldır Proje Departmanı’nda Proje Şefi olarak görev alıyor:

O dönemde ben yana yana iş arıyordum. Eski işyerimden

memnun olmadığım için istifa etmiş, bir iki ay da işsiz kalmış-

tım. Hedefim, daha büyük ve kurumsal bir firmaya girmekti.

Daha önce burada çalışan bir vardiya amiri, Mustafa Geçioğlu

sayesinde yollarımız Toros’la kesişti. Burada bakım mühen-

disi ihtiyacı oluşmuş, bir makine mühendisi arıyorlar. Geldim,

CV’mi verdim. Sağ olsunlar bizi görüşmeye çağırdılar ve böylece

işe başladım.

Bir makine mühendisinin görüp göreceği bütün ekipmanlar

burada var. Motor, buhar türbinleri, gaz türbinleri, kazan, boru

hatları, pompalar… Makine mühendisliğinin temelini oluşturan

ekipmanlar bunlar. Üniversitede biz bir motorun sökülüp dağıl-

masını görmedik işin gerçeği. Bir buhar türbininin ne olduğunu

derslerde okuyorsun, ama ne olduğunu aslında bilmiyorsun. Bir-

çok şeyi burada gelip öğreniyorsun.

İşe ilk başladığım gün, eğitim salonunda bir toplantı yapı-

lıyordu. Rutin toplantılardan biri olduğunu daha sonra öğren-

dim. Gidip en öne oturdum. Toplantıda amonyak, nitrik asit gibi

kapsamlı ve çok spesifik şeyler konuşuluyordu. Kendi kendime,

“Ben bu işin altından kalkabilecek miyim?” diye sordum. Biraz

tedirgin oldum. İşe girerken ben bakım mühendisi olmak istedi-

ğimi, ancak bu konuda hiç tecrübem olmadığını açık açık söyle-

miştim. Daha sonra dosyalar, ekipmanlar, arşivleri araştırıp bel-

li problemleri çözmek zorunda kaldım. Derin suların içine attılar

beni yani. Firma size belli bir süre tanıyor zaten. O sırada sizinle

ilgili gözlemler yapıyor. Ben de aldığım eğitimle, araştırmalar-

la, mücadelelerle firmaya bir zaman sonra bir şeyler verdiğime

inanıyorum. İnşallah daha çok uzun yıllar bu böyle devam eder.

“Çalışmazsa bittin!”

Bir fabrikada Proje Şefliği ne yapar? Üretim Müdürlüğü, Ba-

kım Müdürlüğü, SEÇ Müdürlüğü tarafından tespit edilen bazı

eksiklikler olabiliyor. Veya yeni bir hat ihtiyacı, yeni bir tank ihti-

yacı doğuyor. Biz, bu gibi taleplerin mekanik olarak hesaplarının

kitaplarının yapıldığı, olur veya olmazın tespit edildiği birimiz.

Tabii bu çalışmalar yapılırken diğer birimlerin de görüşleri alı-

nır ve tam olarak ne istendiğinin anlaşılması gerekir. Tabii bir

de yatırım ayağı var işin. Bu da Proje Şefliği’nin tanımlanmış

işlerinden biridir. Her sene fabrika genelinde yatırım bütçeleri

hazırlanır. Mesela, yakın zamanda kazanda kullandığımız yakıt

çeşidinin maliyetinin fazla olmasından dolayı doğalgaza dönü-

şüm işi yapıldı. Bunun takibi, işleyişi, devreye alınması gibi işle-

rin sorumluluğu da bize ait.

Ben Proje Departmanı’na geçtikten sonra buhar türbinleri-

nin bakımında görev almaya devam ettim. Kendimi bu konuda

çok şanslı hissediyorum, çünkü bu makinelere özel bir ilgim var.

2012 yılında bakım döneminde yine ünitede arkadaşlarla birlikte

çalışıyoruz. O zaman Mehmet (İçöz) Bey yeni gelmişti. Kendisiyle

tanışmıştık, ama merak ediyorduk nasıl bir insandır, nasıl bir

yöneticidir diye. Bakım yaptığımız yere geldi. Makinelerle ilgili

birkaç bir şey sordu. İzah etmeye çalıştık dilimiz döndüğünce.

“Çalışacak mı makineler?” dedi. “Çalışacak,” dedik. “Siz mi so-

rumlusunuz?” dedi. “Evet, biz sorumluyuz,” dedik. “Çalışmaz-

sa…” dedi ve iki eliyle boğaz sıkma hareketi yapıp gitti. O işaret

artık bizim aramızda bir kod oldu. İşler ters gittiği zaman birbi-

rimize bu işareti yapmaya başladık. Ama sorunsuz bir şekilde de

bakımı bitirdik.