23 / 162
23
ğe yönelik olarak büyük bir potansi-
yel içeriyor olmasıydı. İkincisi, güb-
re üretimi devletin önem verdiği ve
öncelik tanıdığı alanlardan biriydi.
Sektörde faaliyet gösteren kuruluşla-
rın kamu ağırlıklı olması, özel sektör
anlayışıyla çalışacak bir şirkete ge-
niş fırsat alanları yaratacaktı. Üçün-
cüsü, 1984 yılında
Time
dergisi ta-
rafından yayımlanan özel Tekfen ta-
nıtım ekinde Kâmuran Sertel’in dik-
kat çektiği gibi, “Türkiye’de tüm yu-
murtaları aynı sepete koymak akıllı-
ca değildi.”
29
Tekfen dışında da pek
çok grubun benimsediği “yatırımla-
rı farklı alanlara yönelterek riski da-
ğıtma” anlayışı, herhalde istikrar-
sızlıklar ülkesi olan Türkiye’nin işa-
damlarına öğrettiği korunma yön-
temlerinden biriydi.
nen Tekfen Endüstri ve Ticaret A.Ş.,
ampul sektöründe devletin uygula-
dığı fiyat kontrolü nedeniyle sıkın-
tıları daha yoğun bir şekilde yaşadı.
Bu olumsuz koşullara rağmen
Tekfen’in 1970’li yılların ortaların-
dan itibaren gübre sektörüne yöne-
lik olarak ikinci bir sanayi yatırımı-
na girme arzusunda olması ilk bakış-
ta şaşırtıcı gelebilir. Bu isteklilik, hiç
kuşkusuz girişime öncülük eden Ne-
cati Akçağlılar’ın yılmak bilmez ve
zorluklar karşısında pes etmez ki-
şilik yapısının dışında, bazı rasyo-
nel nedenlere de dayanıyordu. Bun-
ların ilki, bakir bir tarım ülkesi gö-
rünümünde olan Türkiye’de uygula-
nan tarımın çağın çok gerisinde ol-
ması, dolayısıyla gübre işinin gelece-
1970’li yıllarda Türkiye’nin
içinde bulunduğu koşullar
sanayiciler açısından
birçok zorluk içeriyordu.
Döviz yokluğu, hammadde
temininde yaşanan sıkıntılar,
yüksek enflasyon ve toplumsal
olaylar, üretim sektörünü
en çok zorlayan konuların
başında geliyordu. Toros
Tarım’ın temelleri, böyle bir
ortamda atıldı.
Tekfen’in üç kurucusunun
ortaklık başarısının sırrı,
her kararı tam ittifakla
alma prensipleriydi. Necati
Akçağlılar’ın öncülük ettiği
Toros da, Feyyaz Berker
ve Nihat Gökyiğit’in tam
desteğiyle kuruldu.