T-Bulten30

dil Polat, Toros Tarım gübre bayiliği-

ne 1992 yılında başlamış. Çiftçilerin

gübre değil, “Toros” almaya geldiğini an-

latan Polat, Toros Tarım’a duyulan güve-

nin bayilere de güven olarak yansıdığını

söylüyor:

Bizim bölgemizde en ağırlıklı satış yaptı-

ğımız ürünler 20.20.0 Kompoze, 20.20.0

Süper Kompoze, üst gübre olarak da

Amonyum Nitrat ve Üre gübresidir. Bu

bölgede pamuk, buğday ve mısır ekiliyor.

Burada yılda 8-9 ay gübre satılıyor. Çift-

çiler gübresiz kalmıyor.

Çiftçinin en büyük sorunu, girdi maliyet-

lerinin çok yüksek olması, ama buna kar-

şılık kaldırdığı ürünü ucuz bir fiyatla sat-

ması. Tarımda planlama eksikliği var.

Mesela bu yıl pamuk iyi bir fiyata satıldı.

Şimdi herkes pamuğa yöneliyor. Ama ge-

lecek yıl iyi bir fiyata satılacak mı acaba?

Çiftçinin zarar görmesi, bayi olarak bi-

zim de zarar görmemiz anlamına gelir.

Burada halen modern tarıma geçilmedi.

Atadan, dededen gelen alışkanlıklar de-

vam ediyor. Tabii tarlalar babadan oğula

geçiyor. Yeni jenerasyon biraz daha has-

sas bu konularda. Daha bilinçli. Artık he-

men bütün köylerde internet var. Herke-

sin elinde akıllı telefonlar var. Dolayısıyla

teknolojiye, yeniliklere daha çok ayak

uydurmak istiyorlar. Bu nedenle de ileri-

ki zamanlarda daha iyi olacağını tahmin

ediyorum.

997 yılından beri Toros bayiliği yapan Ali

Melik, Toros’un bölgede çok güçlü bir

marka olduğunun altını çiziyor:

Toros, bir marka. Doğu ve Güneydoğu’da

kendini kabul ettirmiş, ürettiği ürünün ar-

kasında duran çok güçlü bir isim. Çiftçi gelip

de gübre sormaz, “Toros var mı?” diye sorar.

Çiftçiler, kullanmaları gereken gübre mikta-

rı, hangi gübreleri kullanacakları, hangi ta-

rihlerde gübreleme yapmaları gerektiğine

dair sorularla gelir. Biz de hangi aylarda,

hangi gübreyi ne kadar kullanmaları ve han-

gi ürün için ne yapmaları gerektiğini anlatı-

rız. Sulama ve ilaçlama konularında da bilgi

veririz.

“GAP, INSANLARINYAŞAM

KALITESINI ARTIRDI”

Atatürk Barajı’nın açılmasıyla çok şey değiş-

ti. Özellikle Harran kurak bir bölge olduğun-

dan, kuru ekimden alınan verim çok azdı.

Şanlıurfa ve çevresinde sulama alanları art-

tıkça, hem tarım alanları hem de ürün çeşit-

leri arttı. Bu sayede bölgemizde yaşam kali-

tesi, eskiye nazaran çok fark etti.

Şanlıurfa’da sulama alanları gittikçe artıyor.

Sulama alanlarına paralel olarak gübre tüke-

timi de artıyor. Fakat çiftçilerimize özellikle

sulama konusunda yeterince bilgi aktarıl-

madığını görüyoruz. Fazla suyun fazla ürün

getireceğini düşünüyorlar. Bunun ileriye yö-

nelik ciddi zararlarının olduğunu, çoraklaş-

maya kadar gidebileceğini, tarlalarda tuz-

lanma yaratacağını bilmiyorlar. O nedenle

çiftçilerimizin bilinçlendirilmesi, eğitim gör-

meleri gerektiğini her zaman söylüyoruz.

Harran, bölgenin en geniş sulama alanlarına

sahip olan yeri. Bilinçli sulama ile daha iyi ve

daha fazla ürün elde edilebilir.

Şu anda pamuğa yönelik makineleşme çok

arttı. Eskiden işçiye yönelme vardı. Artık

ekimden toplamaya kadar her adımda maki-

neler kullanılıyor. Şanlıurfa’daki sulu arazi-

lerde pamuk ve mısır ekimi daha fazla. Su-

lanmayan bölgelerde ise arpa, buğday ve

mercimek ekimi yapılıyor. Özellikle pamuk

ekilen alanlarda çiftçi tek ürün elde ediyor.

Ama bunu değişik yıllara yaydığı zaman,

buğday ekerken ikinci ürün olarak da mısır

ekme olanağına sahip oluyor.

“ÇIFTÇI ENÇOKSATIŞTA

SIKINTI YAŞIYOR”

Çiftçiler, en büyük sıkıntıyı ürünlerini de-

ğerlendirirken, yani satış aşamasında yaşı-

yorlar. Kooperatifleşme bu yöreye yerleşme-

miş. Çiftçi, depolama imkânı olmadığı için

ürününü fabrikalara götürüp emanet olarak

bırakıyor, bundan dolayı da istediği fiyattan

satamıyor. Bu, çiftçi için çok büyük bir so-

run. Daha ürününü toplamadan satmak zo-

runda kalıyor. Gübre ve mazot, en büyük

gider kalemleri. Kuru tarım yapan çiftçi

daha zor durumda. Giderler daha pahalı

çünkü.

“TOROS VAR MI?”

“YILDA 8-9 AY GÜBRE SATIYORUZ”

ADİL POLAT

ŞANLIURFA MERKEZ BAYİSİ

ALİ MELİK

ŞANLIURFA MERKEZ BAYİSİ