51 / 68
51
TOPRAĞIN BAŞI DERTTE,
TOPRAK ANA DERT YANIYOR
Beni yeşile hasret kılarken, sizin de aşa, işe, suya, mutluluğa
Hasret kaldığınızı niye anlayamadınız?
Benim aşınıp taşınmam, size hayır mı getirdi?
Tarım alanlarınız, meralarınız verimsizleşti, göçleriniz hızlandı,
Biyolojik zenginliğiniz elden gitti, afetler şiddetlendi,
Barajlarınızın ömrü kısaldı. Sularınıza sahip çıkamadınız.
Seller benim canımı yakarken size de ıstırap getirmedi mi?
En çok ağrıma giden, sellerden sonra canlı cansız kayıplarınızdan
Yanar yakılırken, bir kul çıkıp da beni aklına getirmedi.
Benim de canlı olduğum, geri gelmeyeceğim hiç umursanmadı.
10 cm derinlikte verimli toprak olabilmem için
2.000 ila 10.000 yıl gerektiğini neden unutuyorsunuz?
Daha kar kalkarken üzerime sürdüğünüz hayvanların,
Size mera, bana örtü olmaya çalışan yavru otları tahrip edip
almaları
Ve beni çiğneyerek sıkıştırmaları ve oksijensiz bırakmaları var ya,
Bu acı için sizi affetmem demek geliyor içimden ama, ana yüreği,
diyemiyorum.
Köklerin açıkta kalmasının aç ve açıkta kalmanız demek
Olduğunu hadi anlamadınız, ben size ne yaptım ki,
Beni tutunduğum bu köklerden ayırdınız.
Buna rağmen yağışın, rüzgârın önünde direndim ve sizin için
Şehit oldum, denizler, barajlar, göllerdeki mezarlara gömüldüm.
Çok gücüme gidiyor, arkamdan bir kul çıkıp da yaş dökmedi.
Benim dertlerime çare için çırpınan toprak-su teşkilatı
Dağıtılırken nerede idiniz?
İnsan haklarını gündemden düşürmezken,
Toprağın hakkı da bir gün olsun aklınıza niye gelmiyor?
Çok ağırıma giden, beni inciten bir yalnızlığa daha ittiniz.
Bana bir yasa bile layık görmediniz (nihayet yasa çıktı)
Benim hukukum yokmuş, kimin umurunda ?
Yeşilimi tahrip ederek tarla açana, tapu verebilmek için
İttifakla yasa yapmayı bildiniz.
Tarım alanlarının amaç dışı kullanılması için
Yönetmelik çıkarmayı da ihmal etmediniz.
Can dostum suyu rasgele kullanarak tuzlanmama sebep
oldunuz.
Beni yanlış kullanmada, yanlış işlemede yarış ettiniz.
Beni meyilli arazide yukarıdan aşağıya sürerek
Aşınıp taşınmama, en şiddetli erozyona maruz kalmama yol
açtınız.
Benim canlı olduğumu umursamadan, üzerimde anız yakarak
Bağrımda barınan birçok faydalı canlının canına okudunuz.
Ürün değiştirmeyi ihmal ederek beni daha yoksul,
Zararlıları daha azgın yaptınız, tarım ilacı ile beni zehirlediniz.
Siz ilaç almadan önce doktora gidip tahlil yaptırmayı
biliyorsunuz. Ben de canlı değil miyim?
Benim aşırı ve yanlış gübre ile bozulmamı önlemek için
toprak tahlili yaptırmak neden aklınıza gelmiyor?
Benden hep aldınız, helal olsun
Ama hiç bir şey geri vermediniz, yoksul düştüm.
Hayvanlara ürünlerimi yedirdiniz, onlara da afiyet olsun
Ama dışkılarını olsun geri vermediniz, tezek dediniz yaktınız.
Tarım hocaları, “Hayvancılık ve yoksul topraklar için yem bitkisi
şart”
Diye feryat ediyordu, kulak asan olmadı.
Meralarınızı aşırı ve düzensiz otlatarak verimsiz hale getirirken
Beni erozyonun kol gezdiği yerler haline getirdiniz.
Elinize traktör geçince, meyiline bakmadan mera alanlarını sürüp
Tarım alanı yapmaya kalktınız. Kısa sürede aşındım verim
kaybettim.
Meranız zaten elden çıkmıştı, göçten başka çaremiz kalmadı.
Çok çocuk yapmak hakkınız olabilir, ama onlara miras olarak
Pay ederken, hepsinin yola ve suya cephesi olacak diye
Beni karpuz dilimi gibi şeritler halinde doğramaya ve
işlenmez hale sokmaya ne hakkınız var?
En verimli en sulak yerlerimi, deprem ve sel bakımından
En tehlikeli araziler olduğunu hiç umursamadan,
Yollar, sanayi tesisleri ve yerleşim alanları ile kapattınız.
Koynumda muhafaza ettiğim yeraltı değerleri, pek içimden
gelmiyor ama,
Hadi çıkarın alın diyelim, ancak yeşilimi tahrip etmeye,
Beni dünya harbinden çıkmış gibi perişan terk etmeye ne
hakkınız var?
Bir zamanlar Anadolu’nun yeşil meşe denizi ile birlikte çok
mutluyduk,
Bütün canlılara hizmet ediyor, onlara barınak olmuştuk.
Benim can dostum meşemin yapraklarını yem,
Dallarını yakıt yaptınız. Buna da helal olsun diyorum,
Çünkü meşemin dalları yeniden sürüyor, sizinle baş etmeye
çalışıyordu.
Ama meşemin köklerini çıkarıp yaktınız, kökünü kazıdınız.
Aşınıp taşınıyordum, sessiz çığlıklarımı hadi duymadınız,
Ama dünya, “Anadolu çöl oluyor” diyordu,
TEMA ortaya çıkana kadar sesinizi niye yükseltmediniz?
Ben size ne yaptım?
Sizin için erozyona karşı tutunmama, direnmeme yardım eden
Meşemin köklerinden ve yaprakları ile verdiği organik maddeden
Beni yoksun bıraktınız. Yorgun düştüm, direncim, takatım azaldı.
Sizden yorganımı geri istiyorum, meşelerimi geri verin.
Hep siz istediniz, ben verdim, ben de sizden şimdi iki şey
istiyorum:
Beni yeşilime hasret kılmayın, beni doğru işleyin.
Ne olur saygı için bir yer arıyorsanız, beni de hatırlayın.
Diyeceksiniz ki “Tanrı’ya sığınırken koynuna giren biz değil miyiz?
Bu saygı değil de nedir?” Ben de diyorum ki
Bana zarar veremeyecek hale gelmeden saygı gösterin.
Siz katlanarak çoğalırken, ben tahrip olup azalıyorum.
Ben Ana’yım, size “yatacak yeriniz yok” diyemiyorum.
Ama korkarım, ağzımdan yel alsın, yatacak toprak
bulamayacaksınız.
A. Nihat Gökyiğit
TEMA Vakfı Kurucu Onursal Başkanı