T-Bulten21

Editörden

Kiminin hayatında bir an gelir ki, kendisi olarak değil de, filancanın anne-

si ya da babası olarak anılmaya başlar. İşte o an, burada paylaştığım res-

min sosyal medyanın duble yollarında dolaşıma çıktığı andır. Resmin sol

tarafında yer alan genç adam, malumunuz dünyanın gelmiş geçmiş en iyi

futbolcularından Lionel Andres Messi. Sağdaki ise, size ara ara bu sayfa-

dan hikâyelerini aktardığım oğlum Almoş, nam-ı diğer Moşi. Ufaklık,

geçtiğimiz aralık ayının başında, THY ve reklam filminde oynattığı

Messi’nin Barcelona’da düzenlediği ortak basın toplantısına Türkiye’den

götürülen minik futbolcular arasına Beşiktaş’ı temsilen katıldı ve forma-

sına Messi’nin imzasını kaptı. Büyük heyecan ve merakla, “Nasıl geçti, ne

dedi, ne konuştunuz?” diye sorduğumuzda, “Heyecandan hiçbir şey ha-

tırlamıyorum!” demez mi? Resimler anında sosyal medyada yayılınca,

BJK formasının içinde sıkı bir Fenerli olduğu da kısa sürede yayıldı. Böy-

lece Moşi, 15 saniyeliğine de olsa “selebriti” oldu ve ben de artık hepten

“Moşi’nin annesi” sıfatıyla anılmaya başladım. Çok mutluyum!

Bu mutluluk ve gururun bir benzerini, projelerimizi yoktan var eden ekipler hissediyor-

lardır. Geçen kasım ayında, Bakû’daki projelerimizi göstermek üzere düzenlediğimiz ba-

sın gezisinde deniz platformu ile SOCAR Tower şantiyelerini gezdik. Vay vay vay!.. Yanla-

rında karınca gibi durunca, insan etkileniyor. Üstlerinde yüzlerce, zaman zaman da binin

üzerinde işçimiz karınca gibi çalışıyor. Gazeteciler meslekleri boyunca çok şey görüp, ko-

lay kolay etkilenmezler. Ama bu sefer şapka çıkardılar. Tabii lafın gelişi, yoksa baretleri-

miz hep kafamızdaydı. Proje sahibine teslim edildikten sonra yapanı kimse bilmese de,

biz biliriz ki o bizim eserimiz. Bu da bize yeter.

Bir şikâyetim var. Etkinlik yapıyoruz. Konser, film gösterimi, bursiyer buluşması... Yap-

masak, “Niye yapmıyorsunuz?” diyorsunuz, yapınca da, “Geliyoruz” deyip gelmiyorsu-

nuz. 1 Aralık konserinde 500 koltuk boştu. Üşenmedik saydık, koltuk koltuk, isim isim

biliyoruz. Film gösterimi yaptık, 530 kişi yazılı olarak katılacağını beyan etti, 230 kişi

idik. Bursiyer buluşması yaptık, okuttuğumuz gençlerle tanışmak, onlara yol göstermek,

ağabeylik ablalık yapmak üzere 80’e yakın mühendis, işletmeci, hukukçu, yönetici davet

ettik, 9’u geldi. Çok ayıp oldu.

Bir de temennim var. Etkinlikleri yapmaya devam edeceğiz, emek ve para sarf ederek.

Dileriz ki gelir, izler, dinler, eğlenirsiniz. Gelemeyecek olursanız da canınız sağ olsun,

yeter ki haber verin.

Bunca söylenmeden sonra, bir etkinlik haberi vereyim yeri gelmişken.

Çanakkale 1915

filmi turneye çıkıyor. Önümüzdeki haftalarda film hem şantiyelerde, hem de fabrika ve

atölyelerimizin olduğu şehirlerde, tüm çalışanlarımıza ve ailelerine gösterilmek üzere

yolda. Filmin yapımcısı ile söyleşimizi bu sayımızda okur da filmi öyle seyrederseniz,

daha da güzel olur.

Yeni yılın her şeyden önce sağlık, barış ve mutluluk getirmesi temennisiyle, şimdilik

hoşça kalın.

Dori Kiss Kalafat

Ve bir an gelir ki...